Δύο ποιήματα:Βρεττάκος-Πάσχος

isagiastriados

ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ

Βλεπόμαστε πρόσωπο μέ πρόσωπο,
Κύριε· τόσο εἶσαι κοντά μου.
Ὅταν ἀνοίγω τό παράθυρο, ὅποια
ὥρα κι ἄν εἶναι, βλεπόμαστε.
Ἔχω τά μάτια μου κι ἔχεις κ’ ἐσύ
ὅλου τοῦ γύρω μας κόσμου
τά μάτια.Τά λουλούδια μέ βλέπουν.
Κάθε πού ἀγκαλιάζω ἕναν
ἄνθρωπο, Κύριε, θαρρῶ
πώς κρεμιέμαι ἀπό τό λαιμό σου.

Νικηφόρος Βρεττάκος


ΑΔΙΑΒΡΟΧΟΙ

Ἴσως πρέπει κάποτε νά κλαῖς
 ποιητές, ἐκδότες, ἱεροκήρυκες…
-ἀδιάβροχους σάν τά πιθάρια,
πού μέσα τους κρασί περνάει χιλιόχρονο
κι αὐτά μένουνε πάντα ἀμέθυστα.

Π. Β. Πάσχος