Παραλλαγή Ζεϊμπέκικου

 

Καθόμαστε απέναντι στο τραπέζι

νέοι και ανόητοι.

Παρατηρεί τα δαχτυλίδια μου με τις νεκροκεφαλές,

το μπλουζάκι με τον δράκο

τον Νοσφεράτου που κρέμεται στον λαιμό μου.

"Να σε ρωτήσω, βλέπω όλα αυτά που φοράς...

μήπως ακούς metal;"

με ρωτά με απαλή φωνή.

"Όχι, σκυλάδικα ακούω. Αυτά τα φοράω παραλλαγή

για να μη με ματιάζουν όταν χορεύω ζεϊμπέκικο"

απαντώ σαν να μη τρέχει τίποτα. 

Με κοιτάζει καλά καλά και με βρίζει.

Πάντα είχα τον τρόπο μου με τις γυναίκες...