Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2018

Καμπίρ

annyra.wordpress.com

Ο ποιητής Καμπίρ είναι ένα από τα ενδιαφέροντα πρόσωπα της ιστορίας του ινδουιστικού μυστικισμού. Γεννήθηκε στη Μεπναρές από μωαμεθανούς γονείς στα 1440. Μαθήτευσε κοντά στο διάσιμο ασκητή Ραμανάντια. Φλογερός αναζητητής της αλήθειας και κάτω απ’ τη βοήθεια του διδασκάλου του, προσπέρασε την τυπολατρεία της θρησκείας και αφιερώθηκε στην αγάπη και στη λατρεία της μόνης Αλήθειας( όπως όλοι οι πραγματικοί μύστες ανά τον κόσμο), ικανοποιώντας τα δικαιώματα της καρδιάς παρά τον υπερβολικό διανοουμενισμό του μονισμού της Βεδάντα.

Ζώντας σε μια εποχή, που η Λυρική ποίηση και η εσωτερική φιλοσοφία των μεγάλων Περσών μυστικιστικών, όπως ο Σααντί και ο Χαφίζ, συνέπαιρνε τις καρδιές των αναζητητών, οραματίστηκε και διαλάλησε την ενότητα ανάμεσα στα συγκρουόμενα θρησκευτικά ρεύματα στον κοινό τόπο της λατρείας του Θείου, στην ανθρώπινη καρδιά. Προκαλώντας την οργή του ιερατείου των βραχμάνων εξορίστηκε γύρω στα 1495 και περιπλανήθηκε στη βόρεια Ινδία αποχτώντας πολλούς ακόλουθους και μαθητές σαν ποιητής και απόστολος της ομόνοιας και της αγάπης.

Πέθανε στα 1518 αφήνοντας τους Μουσουλμάνους και τους ινδουιστές να διεκδικούν το σώμα του.



                                       



                       

                                                                                                   (Ι)

                                       Ω! υπηρέτη μου, που με ψάχνεις;

                                       Κοίταξε!

                                       Είμαι πλάι σου.

                                       Δεν είμαι ούτε μέσα στο ναό, ούτε στο τζαμί,

                                       ούτε μέσα στην Κάαμπα, ούτε στο Καϊλάς.

                                       Δεν είμαι ούτε μέσα στα τυπικά και στις

                                       τελετουργίες,

                                       ούτε μέσα στη γιόγκα και στις αυταπαρνήσεις.

                                       Αν είσαι αληθινός αναζητητής, θα με δεις

                                       μονομιάς

                                       και θα ‘ρθεί μια στιγμή που θα με συναντήσεις.

                                       Ο Καμπίρ λέει: «Ω σαντού, ο Θεός είναι η πνοή της Πνοής».



                                       



                                                                       (ΙΙΙ)

                                      Ω, φίλε! Έχε την ελπίδα σ’ Αυτόν ενόσω ζεις,

                                      γνώρισε ενόσω ζεις,

                                      γιατί μέσα στη ζωή βρίσκεται η απελευθέρωση.

                                      Αν δεν σπάσεις τα δεσμά σου μέσα στη διάρκεια της ζωής σου,

                                      τι ελπίδα απελευθέρωσης θα έχεις μέσα στο θάνατο σου;

                                      Είναι ένα άδειο όνειρο να πιστεύεις ότι η ψυχή

                                      θα ενωθεί μ’ Αυτόν,

                                      μόνο και μόνο  γιατί θα εγκαταλείψεις το σώμα.

                                      Αν Αυτός έχει βρεθεί τώρα, θα βρεθεί και τότε….

                                      Αν όχι, δεν θα κάνουμε άλλο απ’ το να

                                      κατοικούμε στην πολιτεία του θανάτου.

                                      Αν είσαι ενωμένος μ’ Αυτόν στο παρόν, θα είσαι για πάντα.

                                      Βαφτίσου μέσα στην Αλήθεια, γνώρισε τον Αληθινό Δάσκαλο,

                                      έχε πίστη στο Αληθινό Όνομα!

                                      Ο Καμπίρ λέει: «Είναι το Πνεύμα της αναζήτησης που μας βοηθά,

                                      είμαι σκλάβος αυτού του Πνεύματος».

                                      Μην πηγαίνεις στον κήπο των λουλουδιών!

                                      Ω φίλε! Μην πας εκεί.

                                      Μέσα σου βρίσκεται ο κήπος των λουλουδιών.

                                      Κατοίκησε πάνω στο λωτό με τα χίλια πέταλα

                                      και εκεί άφησε το βλέμμα στην Ατέλειωτη Ομορφιά.





                                       (ΙΧ)

                                       Ω, αυτή η μυστική λέξη, πως θα μπορούσα

                                       ποτέ να τη προφέρω;

                                       Ω, πως μπορώ να πω: Αυτός δεν είναι όπως

                                       αυτό και είναι όπως εκείνο;

                                       Αν πω ότι Αυτός είναι μέσα μου, το Σύμπαν

                                       νιώθει ντροπή για τα λόγια μου,

                                       αν πω ότι Αυτός είναι έξω από μένα, δεν είναι

                                       αλήθεια,

                                       Αυτός κάνει τους εσωτερικούς και τους εξωτερικούς

                                       κόσμους να γίνονται αδιαχώριστα Ένα.

                                       Το συνειδητό και το ασυνείδητο είναι

                                       τα υποπόδιά Του,

                                       δεν είναι ούτε εκδηλωμένος, ούτε κρυμμένος,

                                       δεν είναι ούτε φανερωμένος ούτε αφανέρωτος:

                                       δεν υπάρχει λέξη για να πει κανείς αυτό που

                                       Αυτός είναι.





Από το βιβλίο: <ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΜΠΙΡ>, μετάφραση: Αλίκη Αντύπα. Εκδόσεις: Πύρινος Κόσμος, 1982.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου