Οι στάχτες

 

πάρε της μάγισσας τις στάχτες

κουβάλα την κατάρα της

μύρισε τη μοχθηρή της φύση

νιώσε την οργή, το κακό, το μίσος...

πιάσε το γριμμόριο και ξεφύλλισέ το

δες τους δαίμονες που χορεύουν

στις μαύρες του σελίδες,

άκου τη στρεβλή τους μουσική

κράτα στα χέρια σου το σταυρό

σφίξε τον γερά και προσευχήσου

να μη χρειαστείς την προστασία του

από τούτες τις ακατανόμαστες ορδές...

κλάψε ανόητο ανθρωπάκι

άσε τον τρόμο την ανάσα να σου κόψει,

οι σκοτεινές ψαλμωδίες 

να στοιχειώσουν το μυαλό σου,

κλείσε την πόρτα αργά πριν να είναι

και τρέξε μακριά...όσο πιο μακριά μπορείς