Βημάτιζε πάνω κάτω στο δωμάτιο. Βυθισμένος στις σκέψεις του και εντελώς μηχανικά βγήκε στο μπαλκόνι του. Κοίταξε κάτω στο δρόμο. Αυτό το κομμάτι της πόλης ήταν συνήθως ήσυχο. Αυτό το βράδυ όμως πολλοί άνθρωποι πηγαινοέρχονταν. Άνθρωποι. Τι παράξενα πλάσματα! Ποτέ δεν τους κατάλαβε. Αν και φτιαγμένοι για μεγαλεία και υψηλές πτήσεις, αρέσκονται να κυλιούνται στο χώμα και να ευφραίνονται στα καταγώγια. Τι μυστήριο η ανθρώπινη ψυχή! Είχε δει τόσα και τόσα μυστήρια τα εκατομμύρια χρόνια που ζούσε αλλά τίποτα τόσο παράδοξο όσο η ανθρωπότητα. Θυμήθηκε κάποια από αυτά που είχε ζήσει. Τη μεγάλη μάχη στους ουρανούς. Την εξορία των Πρωτοπλάστων, τη τιμωρία του ερπετού, τη Γέννηση και την Ανάσταση. Όλα τα κατανοούσε, όλα τα καταλάβαινε. Αλλά τους ανθρώπους όχι. Αποφάσισε να ζήσει ανάμεσά τους. Αιώνες τώρα είχε κρύψει τα φτερά και τα όπλα του. Είχε γυρίσει όλο τον κόσμο. Χώρες παράξενες, υπαίθρους και πόλεις. Είχε μείνει σε αγροτόσπιτα και ουρανοξύστες. Σε παλάτια και παράγκες. Αλλά το μυστήριο παρέμενε ανεξιχνίαστο. Έβρισκε την καθαρότητα μέσα στους ρύπους και το μεγαλείο μέσα στην αθλιότητα. Την κακία μέσα σε καλοχτισμένα παλάτια και τη μιζέρια μέσα στο χρυσάφι. Όλες αυτές οι σκέψεις γύριζαν μέσα στο κεφάλι του και του προκαλούσαν πονοκέφαλο. Ένιωθε τα άστρα να τον καούν να πετάξει ανάμεσά τους. Σκέφτηκε πως κάτι τέτοιο θα του έκανε καλό. Απελευθέρωσε τα φτερά του και πέταξε ψηλά. Κοίταξε κάτω στη γη. Είδε με τα αγγελικά του μάτια την Εδέμ και τα Σόδομα. Το θρίαμβο και τη τραγωδία. Την αρετή και τη κτηνωδία. Διέκοψε την πτήση του και επέστρεψε στο διαμέρισμα. Αυτό για το οποίο είχε ανταλλάξει το σύμπαν ολόκληρο αφού αντί να πετά σε κάθε μήκος και πλάτος της δημιουργίας τώρα βαδίζει ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους ενός μικρού δωματίου. Βγήκε στο μπαλκόνι και κοίταξε ξανά τους ανθρώπους που, λιγότεροι πια αφού η ώρα είχε περάσει, περπατούσαν στα πεζοδρόμια της γειτονιάς του. Πού και πού κάποιο αυτοκίνητο με τα φώτα του πρόσθετε στο δημόσιο φωτισμό. Σκέφτηκε ξανά τους ανθρώπους. Τέτοιο παράδοξο πλάσμα δεν είχε συναντήσει σε ολόκληρο το σύμπαν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου