Μακάρι να γινότανε κομμάτια η καρδιά μου
Μέσα στην άγνοια να ζω μακάρι...
Πάλι για σένανε να θέλω
Όλα τ' αστέρια του ουρανού να κατεβάσω...
Μακάρι να νοσταλγώ
Ζαχαρωμένα
Χείλη και χλομά
Ενός ψεύτικου Μάη...
Μακάρι τα δάκρυα να μ' έπνιγαν
Κεραυνός στο κεφάλι μου μακάρι
Μακάρι να σ'αγαπώ και πάλι
Μακάρι μακάρι μακάρι
Ίζα Ορντζονικίτζε
Ανθολογία Γεωργιανής Ποίησης(19ος-20ος αιώνας),εκδ. Καστανιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου