Γενοκτονία

https://www.fosonline.gr/plus/politismos/article/51995/aimatini-mpala-o-kosmos-gia-ti-genoktonia-ton-pontion

Ο. ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ

Αιμάτινη μπάλα ο κόσμος

Θυμήσου τον ουρανό,
υπό την σκέπη του γεννήθηκες,
να ξέρεις, κάθε αστέρι έχει τη δική του ιστορία.
Θυμήσου τη σελήνη, ποια είναι, γνώρισέ τη.
Θυμήσου τη γέννηση του ήλιου την αυγή,
η πιο δυνατή στιγμή της ημέρας.
Θυμήσου το ηλιοβασίλεμα
και το πέρασμα στη νύχτα.
Θυμήσου τη γέννησή σου, τον αγώνα της μητέρας σου να σου δώσει μορφή κι ανάσα. Είσαι η απόδειξη της ύπαρξής της, της μητέρας της και της δικής της.
Θυμήσου τον πατέρα σου.
Και αυτός είναι κομμάτι της ζωή σου.
Θυμήσου ότι είσαι το δέρμα και το χρώμα της γης:
κόκκινη γη, μαύρη γη, κίτρινη γη, άσπρη γη
καφέ γη, όλοι εμείς είμαστε γη.
Θυμήσου τα φυτά, τα δέντρα, τα ζώα
έχουν κι αυτά τη δική τους φυλή, τη δική τους οικογένεια, τη δική τους ιστορία. 
Μίλησέ τους, άκουσέ τα. Είναι ζωντανά ποιήματα.
Θυμήσου τον άνεμο. Θυμήσου τη φωνή του. Γνωρίζει την αρχή του σύμπαντος.
Θυμήσου ότι εσύ είσαι όλοι οι άνθρωποι και όλοι οι άνθρωποι είσαι εσύ.

Το παραπάνω ποίημα σε μετάφραση της Στέλλας Χατζημαρή είναι γραμμένο από την Ινδιάνα ποιήτρια Joy Harjo.

Αφιερωμένο την σημερινή μέρα που η μνήμη βουτάει σε πολύ σκοτεινά νερά για να θυμηθεί τη γενοκτονία των Ποντίων, σε κάθε άνθρωπο, έθνος και φυλή που υπέστη, ή που εκτέλεσε αυτό το τρομαχτικό έγκλημα. Που καμιά λέξη δεν το χωράει –εξίσου αποτρόπαιο να ονομάζεται η θηριωδία «εθνοκάθαρση».

Από το Ιράκ ως τη Νέα Ζηλανδία, από τη Ρουάντα ως τα ναζιστικά στρατόπεδα, από την Κεντρική Αφρική ως την Λατινική Αμερική, από την Αυστραλία ως την Γιουγκοσλαβία, η Ιστορία των Ποντίων, των Κούρδων, των Αρμενίων, των Αφρικανών, των Εβραίων, των Αβορίγινων, των Πυγμαίων, των Ίνκας, των Αζτέκων, των Ινδιάνων και τόσων άλλων, γράφτηκε με αίμα.

Η Ιστορία του Ανθρώπου είναι γραμμένη με αίμα. Με δική του ευθύνη.
Κατακόκκινη μάζα, αιμάτινη μπάλα ο κόσμος, καρφώνεται στα σπλάχνα του Θεού και Τον κάνει να ουρλιάζει από τον πόνο. Αλλά οι άνθρωποι δεν ακούμε, ούτε την σιωπή, ούτε το ουρλιαχτό του Θεού. Με τον πόνο του συνανθρώπου, με τον πόνο του διπλανού μας, προσπαθεί να μας μιλήσει ο Θεός, εδώ και αιώνες…

Υ.Γ : Ο πίνακας είναι του Γάλλου ζωγράφου Κριστιάν Πουαρό και αποτυπώνει την σφαγή της Ναντσίνγκ. Η Σφαγή της Ναντσίνγκ, αφορά σε μαζικές δολοφονίες και βιασμούς που έλαβαν χώρα κατά την περίοδο των έξι εβδομάδων μετά την ιαπωνική άλωση της πόλης της Ναντσίνγκ, την πρώην πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Κίνας κατά τη διάρκεια του δεύτερου Σινοιαπωνικού πόλεμου (1937). Κατά την περίοδο αυτή εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζοι πολίτες και αφοπλισμένοι στρατιώτες δολοφονήθηκαν, βασανίστηκαν –καθώς θάφτηκαν ζωντανοί- και 20.000-80.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά βιάστηκαν από στρατιώτες του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού.