Επιτέλους βρέχει...
Βρέχει από τα ξημερώματα
Βρέχει περασμένα μεσάνυχτα
Βρέχει γιατί έτσι θέλει να βρέχει...
Προπέτες προπορεύονταν οι εμπόροι του καιρού,
με όργανα ακριβείας και ακίδες,
Εδώ και μέρες πουλώντας την πραμάτεια τους στα δελτία
υπολογίζοντας, περικόπτοντας το παν και προειδοποιώντας.
Κραδαίνοντας τα τεκμήρια, ύψος βροχής, χιλιοστά, καταστροφές
Φραγμένοι οχετοί, βρωμόνερα, βρωμόλογα, πλημμύρες...
Το δάσος που κάηκε, η απορρύπανση των ακτών της Σαλαμίνας,
των θαλασσών τα ξερατά
Κι ένα καλοκαίρι που διαπομπεύτηκε στην διαπασών των κερδών, τελείωσε και πάει...
Μα είναι η αγαθή βροχή.
Του σάλιαγκα τώρα είναι εποχή ερώτων
Κι άνθρωποι κοκαλωμένοι στις οθόνες τους
περίμεναν την επικείμενη καταστροφή.
Μα είναι η αγαθή βροχή
Του ροδοπέταλου το τίναγμα
Κι οι πόλεις μιά δίχως τέλος ανάμικτη λασπουριά
φόβου κι απάτης
Μα είναι η αγαθή βροχή
Και της κληματαριάς της αυλής μου η ερημία...
Βρέχει...
Τάχα θα βρέξει λίγο ή πολύ;
Οι Οδηγίες της Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας
θα καταφέρουν να μας διώξουν τον φόβο;
Κι αν όλοι τις τηρήσουμε πιστά, θα νιώσουμε μια στάλα κάπως ασφαλείς;
Ανασαίνει υγρός ο ουρανός
Κι οι μαύροι του νεφροί ανοιγμένοι
Ή μήπως θα πνιγούμε στην αγαθή βροχή
Όχι επειδή βρέχει λίγο ή πολύ
μα έτσι κυκλωμένοι που'μαστε από προγνώσεις κι έκτακτα
πού νάβρουμε δέρμα κι ακοή
για την μεγαλοπρέπεια των ουρανών και του κόσμου την αγαθότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου