Στιγμή

Δίπλα δίπλα κάτσαμε 

και ήταν αρκετό 

Το κρύο έμεινε μακριά

Πώς πέρασε η ώρα 

σαν της βροχής νερό

Και οι πλακόστρωτοι δρόμοι 

που τόσο γρήγορα περπατήθηκαν

σε πείσμα μου,

κρατήσαν τη στιγμή να μου τη θυμίζουν

για παρηγοριά.