Υπνοβάτης

Πάνω από τις ταράτσες

βουίζει το φάντασμα της πόλης,

ο άνεμος του Οκτώβρη ποιος ξέρει

τι να φέρνει

Πάντα εκπλήξεις έκρυβε

τούτος ο μήνας του φθινοπώρου

Σκόνη τα όνειρα, αφήνουν

τον ύπνο των ανθρώπων

Κι εγώ σε μια γωνιά

ένας υπνοβάτης χωρίς να μπορώ

πορεία να χαράξω

ψάχνω να πιάσω έστω μια ακτίνα

του φεγγαριού

Και το φάντασμα της πόλης τραγουδά

κι ας μη φυσά πια εκείνος

ο όλο εκπλήξεις άνεμος...