Κεριά

poemhunter

Ανάψτε αυτά τα κεριά. 
Σηκωθείτε, ανάψτε αυτά τα κεριά. 
Θα παραμείνουν, 
Αυτοί οι εριστικοί άνεμοι, 
Αλλά θα πρέπει να ανάψετε αυτά τα κεριά. 

Το σκοτάδι ας μην θεωρεί  το φεγγάρι φοβισμένο. 
Η νύχτα ας  μην θεωρεί τον ήλιο νεκρό. 
Ανάψτε αυτά τα κεριά για να τιμήσετε τη ζωή. 
Σηκωθείτε, ανάψτε αυτά τα κεριά. 

Ομολογουμένως, η βασιλεία της νύχτας μπορεί να είναι επίμονη, 
αλλά οι ακτίνες του φωτός εξακολουθούν να επιβιώνουν. 
Στις σκοτεινές σελίδες, στίχοι αποκαλύπτουν τη ζωή. 
Σηκωθείτε, ανάψτε αυτά τα κεριά. 

Αυτοί οι σκληροί ανεμοστρόβιλοι θα παραμείνουν, 
Το φθινόπωρο θα ρίξει τα φύλλα, 
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι νέα φύλλα δεν θα βγουν. 
Σηκωθείτε, ανάψτε αυτά τα κεριά. 

Άφοβη από το δηλητήριο που εξαπλώνεται καθημερινά στον άνεμο,
Η Φύση συνεχίζει να κάνει το καθήκον της, 
Να μεταμορφώνει το δηλητήριο σε νέκταρ. 
Σηκωθείτε, ανάψτε αυτά τα κεριά. 

Κορίτσια, μην κλαίτε, αυτή είναι η εποχή των Ραχίρα. 
Μην μένετε στο θάνατο, που αντανακλά στο πέρασμα του χρόνου. 
Αυτές οι δυσκολίες θα περάσουν. 
Σηκωθείτε , ανάψτε αυτά τα κεριά. 


Surjit Paatar