Στο ακόλουθο επιλογικό απόσπασμα επαναλαμβάνεται η τυπική επαιτική παράκληση προς τον αυτοκράτορα· ο ποιητής προσδοκά να τον απαλλάξει από τα χρέη του, επικαλούμενος και τέσσερις συγκεκριμένους αγίους.
275
Ἀλλ’ ὦ κομνηνοβλάστητον ἀπὸ πορφύρας ρόδον,
βασιλευόντων βασιλεῦ καὶ τῶν ἀνάκτων ἄναξ,
καὶ κράτος τὸ τρισκράτιστον μητρόθεν καὶ πατρόθεν,
εἰσάκουσόν μου τῆς φωνῆς καὶ τῆς δέησεώς μου,
θύραν ἐλέους ἄνοιξον καὶ χεῖρα πάρασχέ μοι
ἀνάγουσαν ἐκ βόθρου με, λάκκου τοῦ τῆς πενίας.
280
Σὺ γὰρ ἐλέους οἰκτιρμῶν μετὰ θεὸν ἡ θύρα,
σὺ μόνος ὑπερασπιστὴς τῶν ἐν ἀνάγκαις βίου,
καὶ σὺ τὸ καταφύγιον πάντων τῶν χριστωνύμων,
σὺ βασιλέων βασιλεὺς καὶ πάντων σὺ δεσπότης,
ρῦσαι με τῆς στερήσεως, ρῦσαι με τῆς πενίας,
285
τῶν δανειστῶν μου, βασιλεῦ, λῦσον τὰς ἀπαιτήσεις,
οὐδὲ γὰρ φέρειν δύναμαι τὰς τούτων κατακρίσεις,
τοὺς τέσσαρας προβάλλομαι, θεόστεπτε, μεσίτας,
τοὺς μαρτυρήσαντες στερρῶς ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ λόγου,
Γεώργιον, Δημήτριον, Τύρωνα, Στρατηλάτην,
290
οἳ καὶ συνταξειδεύσουσιν ἐν πᾶσι ταξιδίοις
καὶ συνοδοιπορήσουσιν τῇ σῇ θεοστεφίᾳ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου