Ας μεγαλώσει η μέρα προς τα πάνω σου
από τα πόδια σου,
τις φυτικές αρθρώσεις,
στα γόνατά σου από πέτρα,
μέχρι ως το βράδυ να είσαι ένα μαύρο δέντρο·
νιώσε, με το βράδυ,
χελιδόνια να πλέκουν τα μαλλιά σου,
το νέο φεγγάρι να ανεβαίνει από το μέτωπό σου,
και οι φεγγαρόφωτες φλέβες ασημιού
να τρέχουν από τις μασχάλες σου
όπως τα ρυάκια κάτω από λευκά φύλλα.
Κοιμήσου, καθώς τα μυρμήγκια
διασχίζουν τα βλέφαρά σου.
Ποτέ δεν κατείχες κάτι
τόσο βαθιά όπως αυτό.
Αυτό είναι το μόνο που κατείχες
από το πρώτο δυνατό κλάμα
για πάντα.
δεν θα μπορέσεις ποτέ να χάσεις την περιουσία σου.
Derek Walcott
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου