Μεθύσι δίχως τέλος

Σαν ξαναπαντρευόμουνα πήγα γοργός σαν βέλος
Μες στην ταβέρνα,κι έκαμα μεθύσι δίχως τέλος.
Τη λογική τη χώρισα γιατ' ήταν γριά και στείρα.
Κι επήρα για γυναίκα μου την κόρη της Αμπέλως.

Ομάρ Καγιάμ,Ρουμπαγιάτ,εκδ.Ερατώ