Πολλές πολλές ημέρες οκνηρίας λυπήθηκα για το χαμένο μου καιρό.Όμως,δεν πήγε ποτέ χαμένος,Κύριέ μου!Κάθε στιγμή της ζωής μου τη σήκωσες στα χέρια Σου.
Κρυμμένος στην καρδιά των όντων ζωογονείς τους σπόρους ώστε να γίνουνε βλαστοί,τα μπουμπούκια ώστε ν'ανοίξουνε σε ανθούς,και τους ανθούς ώσπου να δέσουν σε πλησμονή καρπών.
Ήμουν αποσταμένος και νυσταγμένος απάνω στης τεμπελιάς μου το κρεβάτι και φανταζόμουν πως κάθε εργασία είχε τελειώσει.Μα,όχι!Ξύπνησα την αυγή και βρήκα τον κήπο μου γεμάτο από καταπληκτικά θαύματα λουλουδιών.
Ταγκόρ,Λυρικά Αφιερώματα,εκδ.Ηριδανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου