Κάθε ελπίδα

 

Σέρνεται στο χώμα

της αρρώστιας η μυρωδιά,

βαθιά παίρνω αναπνοή,

γίνομαι δέσμιός της

Με τρώει από μέσα,

ο πόνος μου αυξάνει

Όταν το κατώφλι πέρασα

θυμάμαι καλά...

πως άφησα κάθε ελπίδα