Η καλοκαιρινή ψιχάλα
καυτή πάνω μου πέφτει
δάκρυα κάποιου θεού
που κοιμάται προδομένος.
Στον αχνό που βγαίνει από τη γη
βλέπω τη μορφή σου,
μια οπτασία οδυνηρή,
ένα αιχμηρό στιλέτο.
Κόψε με, μη διστάζεις
ζεστό αίμα θα τρέξει
να ανακατευτεί με το νερό
που πάνω στο χώμα βράζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου