Ο βλέπων

 

Κλείσε τα μάτια στο αόρατο

και αυτό θα εμφανιστεί μπροστά σου

Αγνόησε την ύπαρξή του

και θα δε κάνει να την αισθανθείς

Μεταξύ του ουρανού και του εγώ

μυριάδες κόσμοι υπάρχουν 

χωρίς ίχνος παραμικρό ν' αφήνουν

Όπου τα φώτα εκεί κοντά και οι σκιές

σαν τα όρνεα που περιμένουν κουφάρι 

να βρουν για να τραφούν από αυτό

Κοίτα στον καθρέφτη ανόητε και βεβαιώσου

πως τίποτα πέρα από σένα δεν υπάρχει

Όπως η πέτρα θρυμματίζει το γυαλί

έτσι και οι βεβαιότητες κάποια στιγμή

χίλια κομμάτια γίνονται

Χλωμό του φεγγαριού το χέρι με χαϊδεύει

καθώς τούτες τις παραφροσύνες γράφω

μα τα όνειρα φωνάζουν και τραγουδούν

μέχρι το πρωινό αστέρι να φέρει το σημάδι της αυγής