The purple ghost - Το μαβί φάντασμα

 

The ghost of a bridge

the shade of a ship.

Through shadows we walked

under the night sky's full moon.

Many years passed and 

I'm still on that bridge

a purple spectre,

guardian of lost causes.

Your voice reaches my ears,

your warm smile is a painting of memories.

But I'm cold, a tombstone 

where crows nest

and butterflies die.

Now my dark ship is about to sail

and I'll embark

a shipwreck sailor.

Let the wind blow my sand

so it can break its glass and fly.

But as I fade,

and a star is falling

gaze the autumn fields

and send me a kiss.

Το φάντασμα μιας γέφυρας

η σκιά ενός πλοίου.

Μέσα στις σκιές περπατήσαμε

κάτω από την πανσέληνο του νυχτερινού ουρανού.

Πέρασαν πολλά χρόνια και

Είμαι ακόμα σε αυτή τη γέφυρα

ένα φάντασμα μαβί,

φύλακας των χαμένων σκοπών.

Η φωνή σου φτάνει στα αυτιά μου,

το ζεστό σου χαμόγελο είναι ένας πίνακας αναμνήσεων.

Αλλά είμαι κρύος, μια ταφόπλακα

όπου φωλιάζουν τα κοράκια

και πεθαίνουν οι πεταλούδες.

Τώρα το σκοτεινό μου πλοίο είναι έτοιμο να σαλπάρει

και θα επιβιβαστώ

ένας ναυαγός ναύτης.

Αφήστε τον αέρα να φυσήξει την άμμο μου

ώστε να μπορεί να σπάσει το γυαλί της και να πετάξει.

Αλλά καθώς ξεθωριάζω,

και πέφτει ένα αστέρι

ατένισε τις φθινοπωρινές πεδιάδες

και στείλε μου ένα φιλί.