Το σπουργίτι και ο σκύλος
http://www.literaturepage.com/read/grimms-fairy-tales-29.html
Των Αδελφών Γκριμ
Ένα τσοπανόσκυλο είχε ένα αφεντικό που δεν το πρόσεχε καθόλου , αλλά συχνά το άφηνε να λιμοκτονεί. Τελικά δεν άντεξε άλλο κι έτσι σηκώθηκε κι έφυγε πολύ θλιμμένος . Στο δρόμο συναντήθηκε με ένα σπουργίτι που του είπε: «Γιατί είσαι τόσο λυπημένος, φίλε μου;» «Γιατί,» είπε ο σκύλος, «είμαι πολύ πεινασμένος και δεν έχω τίποτα να φάω». «Αν αυτό είναι όλο», απάντησε το σπουργίτι, «έλα μαζί μου στην επόμενη πόλη και σύντομα θα σου βρω πολλά φαγητά».
Έτσι λοιπόν, πήγαν μαζί στην πόλη: και καθώς περνούσαν από ένα κρεοπωλείο, το σπουργίτι είπε στον σκύλο: "Στάσου εκεί για λίγο μέχρι να κόψω με το ράμφος μου ένα κομμάτι κρέατος". Έτσι, το σπουργίτι σκαρφάλωσε στο ράφι: και αφού πρώτα κοίταξε προσεκτικά για να δει αν κάποιος το παρακολουθούσε, ράμφισε και γρατζούνισε μια μπριζόλα που βρισκόταν στην άκρη του ραφιού, μέχρι που έπεσε τελικά κάτω. Τότε ο σκύλος την άρπαξε και έτρεξε σε μια γωνιά, όπου σύντομα την έφαγε όλη. "Λοιπόν," είπε το σπουργίτι, "θα έχεις κι άλλο, αν θέλεις. Οπότε έλα μαζί μου στο επόμενο κατάστημα και θα σου βρω κι άλλη μπριζόλα. " Όταν το σκυλί την έφαγε κι αυτή, το σπουργίτι του είπε: «Λοιπόν, καλέ μου φίλε, έφαγες αρκετά τώρα;» «Έφαγα άφθονο κρέας», απάντησε, «αλλά θα ήθελα κι ένα κομμάτι ψωμί να φάω». "Έλα μαζί μου τότε", είπε το σπουργίτι, "και σύντομα θα το έχεις και αυτό." Έτσι τον πήγε σε ένα αρτοποιείο και ράμφισε δύο φρατζόλες που βρίσκονταν στο παράθυρο, μέχρι να πέσουν κάτω και καθώς ο σκύλος εξακολουθούσε να θέλει κι άλλο, τον πήγε σε άλλο κατάστημα και του βρήκε λίγο ακόμα. Όταν το έφαγε, το σπουργίτι τον ρώτησε αν είχε χορτάσει τώρα. «Ναι», είπε. "και τώρα ας πάμε μια βόλτα μακριά από την πόλη". Έτσι, και οι δύο βγήκαν στον πάνω δρόμο. αλλά καθώς ο καιρός ήταν ζεστός, δεν είχαν πάει πολύ μακριά όταν ο σκύλος είπε, «είμαι πολύ κουρασμένος - θα ήθελα να πάρω έναν υπνάκο».
«Πολύ καλά», απάντησε το σπουργίτι, «κοιμήσου και εν τω μεταξύ θα κουρνιάσω σε αυτόν τον θάμνο ». Έτσι ο σκύλος ξάπλωσε στον δρόμο και κοιμήθηκε. Ενώ κοιμόταν, ήρθε ένας καροτσέρης με μια καρότσα που την έσερναν τρία άλογα και ήταν φορτωμένη με δύο βαρέλια κρασιού. Το σπουργίτι, βλέποντας ότι ο καροτσέρης δεν άλλαζε δρόμο, αλλά συνέχιζε την πορεία του στην οποία βρισκόταν ο σκύλος, για να τον πατήσει, είπε: «Σταματήστε! σταματήστε! Κύριε καροτσέρη , ή θα σε βρουν τα χειρότερα. " Αλλά ο αμαξάς, γκρινιάζοντας είπε, «Τα χειρότερα θα με βρουν, πράγματι! τι μπορείς να μου κάνεις;" χτύπησε το μαστίγιο του και οδήγησε την άμαξά του πάνω στο φτωχό σκυλί, έτσι ώστε οι τροχοί το συνέθλιψαν. «Εσύ», φώναξε το σπουργίτι, «σκληρέ κακοποιέ, σκότωσες τον φίλο μου τον σκύλο. Τώρα άκου τι σου λέω. Αυτή η πράξη σου θα σου κοστίσει όλό σου το βιος ». «Κάνε το χειρότερό σου,καλοδεχούμενο», είπε ο αγροίκος, «τι κακό μπορείς να μου κάνεις;» και έφυγε. Αλλά το σπουργίτι όρμησε στην καρότσα και ράμφισε την τάπα ενός από τα βαρέλια μέχρι που τη χαλάρωσε και όλο το κρασί χύθηκε , χωρίς ο καροτσέρης να το δει. Τελικά κοίταξε πίσω και είδε ότι το καρότσι έσταζε και το βαρέλι ήταν άδειο. «Τι άτυχος φουκαράς που είμαι!» είπε. " Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα. " είπε το σπουργίτι, καθώς πέταξε πάνω από το κεφάλι ενός από τα άλογα και το ράμφισε μέχρι να σηκωθεί στα δυο του πόδια και να κλωτσήσει. Όταν ο καροτσέρης το είδε αυτό, έβγαλε το τσεκούρι του και έκανε να χτυπήσει το σπουργίτι, θέλοντας να το σκοτώσει. Αλλά αυτό πέταξε μακριά, και το χτύπημα έπεσε πάνω στο κεφάλι του φτωχού αλόγου με τέτοια δύναμη, που έπεσε νεκρό. «Τι άτυχος φουκαράς που είμαι!» είπε. "Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα!" είπε το σπουργίτι. Και καθώς ο καροτσέρης συνέχισε με τα άλλα δύο άλογα,όρμηξε ξανά στην καρότσα και άνοιξε το δοχείο του δεύτερου βαρελιού, έτσι ώστε όλο το κρασί να χυθεί. Όταν ο καροτσέρης το είδε αυτό, πάλι φώναξε: «Τι άτυχος φουκαράς που είμαι!» Αλλά το σπουργίτι απάντησε: «Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα!" και πέταξε πάνω στο κεφάλι του δεύτερου αλόγου και το ράμφισε επίσης. Ο αμαξάς έτρεξε και χτύπησε ξανά με το τσεκούρι του αλλά μακριά πέταξε το σπουργίτι, και το χτύπημα έπεσε πάνω στο δεύτερο άλογο και το σκότωσε επί τόπου. «Τι άτυχος φουκαράς που είμαι!» είπε. "Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα!" είπε το σπουργίτι και ανέβηκε στο τρίτο άλογο,και άρχισε να το ραμφίζει κι αυτό. Ο αμαξάς είχε τρελαθεί από το θυμό του και χωρίς να κοιτάξει γύρω του ή να κοιτάξει που βρισκόταν, χτύπησε πάλι στο σπουργίτι αλλά σκότωσε το τρίτο του άλογο όπως και τα άλλα δύο. 'Αλίμονο! Τι άτυχος φουκαράς που είμαι! " είπε. "Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα !" απάντησε το σπουργίτι καθώς πέταξε μακριά. «τώρα θα σε βασανίσω και θα σε τιμωρήσω στο σπίτι σου». Ο αμαξάς αναγκάστηκε τελικά να αφήσει πίσω του την καρότσα του και να γυρίσει στο σπίτι γεμάτος από οργή και αγανάκτηση. "Αλίμονο!" είπε στη σύζυγό του, «τι κακή τύχη με έχει χτυπήσει ! - το κρασί μου χύθηκε και τα τρία μου άλογα είναι νεκρά. "Αλίμονο! σύζυγε ", του απάντησε αυτή "και ένα κακό πτηνό ήρθε στο σπίτι και έφερε μαζί του όλα τα πουλιά του κόσμου, είμαι βέβαιη, και έπεσαν πάνω στο καλαμπόκι μας στο σοφίτα και το τρώνε όλο! Έτρεξε ο σύζυγος επάνω και είδε χιλιάδες πουλιά που κάθονταν στο πάτωμα να τρώνε το καλαμπόκι του, με το σπουργίτι ανάμεσά τους. «Τι άτυχος φουκαράς που είμαι!» φώναξε ο αμαξάς επειδή είδε ότι το καλαμπόκι είχε σχεδόν όλο εξαφανιστεί. "Όχι αρκετά φουκαράς ακόμα !" είπε το σπουργίτι. «Η σκληρότητα σου θα σου κοστίσει ακόμα και τη ζωή σου». και πέταξε μακριά .
Ο αμαξάς βλέποντας ότι είχε χάσει όλα όσα είχε, κατέβηκε στην κουζίνα του. Μα εξακολουθούσε να μην λυπάται για αυτό που είχε κάνει, αλλά καθόταν οργισμένος και κακόκεφος στη γωνία της καμινάδας. Αλλά το σπουργίτι κάθισε έξω από το παράθυρο και φώναξε «Αμαξά! η σκληρότητα σου θα σου κοστίσει τη ζωή σου! "
Με το που το άκουσε αυτό πήδηξε οργισμένος, άρπαξε το τσεκούρι του, και το έριξε στο σπουργίτι. Αλλά αστόχησε, και ίσα που έσπασε το παράθυρο. Το σπουργίτι πήδηξε μέσα τώρα, κάθισε πάνω στο κάθισμα του παραθύρου και φώναξε: "Αμαξά! θα σου κοστίσει τη ζωή σου! " Τότε αυτός,τυφλωμένος από την οργή του χτύπησε το κάθισμα με μια τέτοια δύναμη που το έκοψε στα δύο: και καθώς το σπουργίτι πέταγε από μέρος σε μέρος, ο καροτσέρης και η σύζυγός του ήταν τόσο οργισμένοι, που έσπασαν όλα τα έπιπλα τους , τα τζάμια, τις καρέκλες, τους καναπέδες, το τραπέζι και τέλος τους τοίχους, χωρίς να αγγίξουν το πουλί καθόλου. Τελικά, όμως, το έπιασαν: και η σύζυγος ρώτησε: «Να το σκοτώσω τώρα αμέσως; «Όχι», φώναξε αυτός, «θα είναι πολύ εύκολο: θα πεθάνει με πολύ πιο σκληρό θάνατο. Θα το φάω ». Αλλά το σπουργίτι άρχισε να φτερουγίζει, τέντωσε το λαιμό του και φώναξε: «Αμαξά! θα σου κοστίσει ακόμα και τη ζωή σου! " Μετά από αυτό δεν μπορούσε πλέον να περιμένει: έτσι έδωσε στη γυναίκα του το τσεκούρι και φώναξε: «Γυναίκα , χτύπα το πουλί και σκότωσέ το στο χέρι μου». Και η γυναίκα χτύπησε. Αλλά αστόχησε και χτύπησε το σύζυγό της στο κεφάλι και έπεσε νεκρός και το σπουργίτι πέταξε ήσυχα στη φωλιά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου