Mirza Ghalib,ένας δάσκαλος της Ουρντού

aljazeera.com

Ο Mirza Ghalib, γεννημένος στις 27 Δεκεμβρίου 1797, στην Agra, ήταν ένας πολύ γνωστός ποιητής στις γλώσσες της Περσίας και την Ουρντού. 

Σήμερα παραμένει ένας από τους πιο δημοφιλείς και σημαντικούς δασκάλους της γλώσσας Ουρντού. Είναι γνωστός απλά ως Ghalib.

Παραμένει δημοφιλής όχι μόνο στην Ινδία και το Πακιστάν αλλά και μεταξύ της διασποράς.

Προς τιμή του, η Google ανεβάζει ένα  doodle που τον απεικονίζει. Αυτή είναι η ιστορία του:

Πέρσης ποιητής

Ένας θαυμαστός ποιητής. Ο Mirza Ghalib άρχισε να γράφει ποίηση σε ηλικία 11 ετών. Ο στίχος του χαρακτηρίζεται από τη θλίψη, το αποτέλεσμα μιας συχνά τραγικής ζωής. Ήταν ορφανός σε νεαρή ηλικία και έχασε και τα επτά από τα παιδιά του στη νηπιακή τους ηλικία.

Ο κατακτητής. Γεννημένος στην Agra ως Mirza Asadullah Baig Khan, ο οποίος αργότερα χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο "Ghalib" (ο κατακτητής), μετανάστευσε στο Νέο Δελχί όπου έζησε για το υπόλοιπο της ζωής του.
Δυσκολεύτηκε οικονομικά, δεν είχε κανονική δουλειά και εξαρτιόταν από την προστασία των βασιλέων. 

Ο ποιητής είχε ένα γάμο από προξενιό στην ηλικία των 13 ετών, αλλά κανένα από τα επτά του παιδιά δεν επιβίωσε πέρα ​​από τη βρεφική ηλικία, τραγωδίες που αντικατοπτρίζονται στο έργο του. 

Η ποίηση του Γκάλιμπ. Μετά το γάμο, εγκαταστάθηκε στο Νέο Δελχί. Σε μία από τις επιστολές του, περιγράφει τον γάμο του ως δεύτερη φυλάκιση μετά τον αρχικό περιορισμό της ίδιας της ζωής.

Η ιδέα ότι η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας ήταν ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στην ποίησή του.

Τρεις μορφές ποίησης. Τα καλύτερα ποιήματα του Ghalib γράφτηκαν σε τρεις μορφές: γκάζαλ (λυρικό), μασναβί (ηθική ή μυστικιστική παραβολή) και qasidah (πανηγυρικό).

Ο Ghalib πήρε την έννοια των γκαζάλ και τους άλλαξε από μια έκφραση αγωνίας ερωτευμένων σε φιλοσοφίες της ζωής.

Οι επικριτές του τον κατηγόρησαν ότι έγραψε σε ένα περίτεχνο στυλ της περσικής που ήταν ακατανόητο για τις μάζες. Αλλά η κληρονομιά του αναγνωρίζεται πια ευρέως, ιδιαίτερα η δεξιοτεχνία του στα γκαζάλ της Ουρντού
. 
Προικισμένος συγγραφέας επιστολών. Ο Mirza Ghalib ήταν επίσης ένας ταλαντούχος συγγραφέας επιστολών. Τα γράμματα του άνοιξαν το δρόμο για μια απλούστερη χρήση της Ουρντού.

Πριν από αυτόν, η επιστολή που γραφόταν στην Ουρντού ήταν εξαιρετικά περίτεχνη, οι επιστολές του χρησιμοποιούσαν κοινά λόγια για να εκφράζουν ιδέες. 

Αναγνώριση. Του απονεμήθηκε ο τίτλος Dabir-ul-Mulk από τον αυτοκράτορα Bahadur Shah Zafar II το 1850, μαζί με τον τίτλο του Najm ud-Daulah.

Πέθανε στο Νέο Δελχί στις 15 Φεβρουαρίου 1869. Το σπίτι στο οποίο έζησε έχει μετατραπεί σε μνημείο και φιλοξενεί μόνιμη έκθεση Ghalib. 


Ιδέες 

Αναζητώντας τον Θεό. Ο Ghalib έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στην αναζήτηση του Θεού παρά στην τελετουργική θρησκευτική πρακτική.

Σε ένα από τα ποιήματά του, έγραψε: "Το αντικείμενο της λατρείας μου βρίσκεται πέρα ​​από τα όρια της αντίληψης: Για τους ανθρώπους που βλέπουν, η Καάμπα είναι πυξίδα, τίποτα περισσότερο", σύμφωνα με τον William Dalrymple, στο βιβλίο του The Last Mughal: Η Πτώση μιας Δυναστείας, Δελχί 1857. 

"Η φυλακή της ζωής". Η ιδέα ότι η ζωή είναι ένας αγώνας που μπορεί να τελειώσει όταν τελειώνει η ίδια η ζωή είναι επαναλαμβανόμενη στην ποίησή του. 

«Η φυλακή της ζωής και η δουλεία της θλίψης είναι ένα και το αυτό. Πριν από την έναρξη του θανάτου, γιατί ο άνθρωπος αναμένει να είναι ελεύθερος από θλίψη»; έγραψε. 

Η ζωή είναι μια παιδική χαρά. Κατά την άποψη του Γκάλιμπ, η ζωή είναι παρόμοια με μια παιδική χαρά, όπου οι άνθρωποι είναι απασχολημένοι σε κοσμική δραστηριότητα αλλά δεν επιδιώκουν κάποιο σημαντικό στόχο. 

«Ακριβώς όπως η παιδική χαρά , αυτός ο κόσμος μου φαίνεται.Κάθε βράδυ και μέρα, αυτό το θέαμα βλέπω», έγραψε.

Τελικός στόχος. Ο τελικός στόχος του με τη γραφή του; "Θέλω να γράψω στίχους που κάνουν όποιον τις διαβάζει, χαρούμενο".