Ο Χάρος έκατσε ψηλά και τραγουδεί πανώρια,
λέει τραγούδια τση χαράς και περισσοκαυκάται.
"Για ιδέ σπίθιαν τα ρήμαξα κι' αυλαίς αράχνιασά τσοι,
και αδέρφια που ξεχώρισα, πού σαν αγαπημένα,
κ' οι στράταις καμαρώναν τα κι' ο κόσμος έτρεμέν τα.
Χώρισα μάνναις 'πο παιδιά, παιδιά 'πού τσοι μαννάδες,
εχώρισα κι' αντρόϋνα που σαν αγαπημένα."
Από τα ωραιότερα και δυνατότερα ριζίτικσ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένουμε κι άλλα...
Χαρο-τράγουδα και χαρο-ποιήματα είναι η ειδικότητά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή