Μεθάτε

https://www.e-dromos.gr/me-ochima-tin-poiisi-sarl-mpontlair-1821-1867/

Πρέπει να είμαστε όλο μεθυσμένοι.
Είναι το παν: η μόνη λύσις.
Για να μη μας βαραίνη το φριχτό φορτίο του Χρόνου,
που μας τσακίζει και μας σπρώχνει στη γης,
πρέπει ένα μεθύσι δίχως τελειωμό.
Μα με τι; Με κρασί, με ποίηση ή μ’ αρετή, διαλέχτε.
Όμως, μεθάτε.
Κι’ αν κάποτες ξυπνήσετε, ίσως πάνω σε σκάλες αναχτόρου,
στο χλωρό χορτάρι μιας τάφρου, μέσα στη μοναξιά
της ίδιας κάμαρής σας, και νοιώσετε πως το μεθύσι σας
σας πέρασε, ή, κιόλα, πως κοντεύει να περάση, τότε ρωτήσετε
τον άνεμο, το κύμα, τ’ άστρο, το πουλί, και το ρολόγι,
το κάθε τι που φεύγει, κλαίει, τρέχει, που τραγουδάει,
που μιλεί, τι ώρα νάναι. Θε να σας πουν, κι’ ο άνεμος, και τ’ άστρο,
το ρολόϊ και το πουλί: «Είναι η ώρα για το μεθύσι.
Για να μην είσαστε οι ανελέητοι σκλάβοι του Χρόνου,
μεθάτε, μεθάτε δίχως τελειωμό.
Με κρασί, με ποίηση ή μ’ αρετή, διαλέχτε».

Σαρλ Μπωντλαίρ