Πανσέληνος

Την ώρα που 

η πανσέληνος 

τη θέση του ήλιου

παίρνει στον ουρανό

και σαν μυριάδες πυγολαμπίδες

τα αστέρια αχνοφέγγουν στο

σκοτεινό στερέωμα

Τότε 

το αγρίμι μέσα μου 

ζητά

να ελευθερωθεί από τα δεσμά του

να τρέξει, να κυνηγήσει

και καθώς η μέρα 

διαδέχεται της νύχτας το σκοτάδι

εξαντλημένο στη σπηλιά του

πάλι να χωθεί

ως την επόμενη φορά