Όταν με πιάνει η θλίψη
και την καρδιά μου στα χέρια σου αφήνω,
άσε με σε παρακαλώ να κλαίω
και τίποτα μην με ρωτάς
Τι σημασία αν μια σκιά
περνά μπροστά απ'τα μάτια μου;
Τι κι αν για μια στιγμή σκοτάδι πέφτει
στις χαρούμενες στιγμές μου;
Τι κι αν χαρά και πόνος τότε
ανάκατα με πλημμυρίζουν;
Τα όνειρα κι οι σιωπές μου
και τα παράπονά μου, αγάπη μόνο είναι...
Ανθολογία Ρωσικής Ποίησης, εκδ. Κοροντζή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου