Ένα πρωί αποφάσισα τη μέρα να αδράξω
Και ότι είναι ωφέλιμο για μένα να το πράξω
Ξεκίνησα περιχαρής, γεμάτος με ζωντάνια
Να καθαρίσω τη ζωή μου απ'όλα τα ζιζάνια
Κάνω το πρώτο βήμα έξω από την πόρτα
Ενός σκυλιού η ανάγκη μου κόλλησε στη σόλα
Την όμορφη γειτόνισσα πήγα να καλημερίσω
Δε πρόλαβα τίποτα να πω σα βλάκας πριν γλιστρήσω
Σηκώθηκα, τινάχτηκα, καθάρισα το χώμα
Μα απ' του σκύλου τα κακά δεν έφευγε η βρώμα
Έπρεπε όμως για τη δουλειά τώρα να ξεκινήσω
Μιας και το πήρα απόφαση αύξηση να ζητήσω
Αλλά ταξί δεν έβρισκα, άφαντο το λεωφορείο
Να πέσω κάτω σκέφτηκα να με πάει κάνα φορείο
Τέλος απογοητεύτηκα και με τα πόδια πήγα
Αυτά που άκουσα σας βεβαιώ δεν ήτανε και λίγα
Τ' αφεντικό μου έκλεισε στα μούτρα μου τη πόρτα
Τράβα είπε αρχιτεμπέλαρε να μαζεύεις χόρτα
Έτσι λοιπόν πριν του μεσημεριού ο ήλιος να ανέβει
Είδα τη μέρα μου γρήγορα να χειροτερεύει
Αντί λοιπόν απ' τα κέρατα τον ταύρο να αρπάξω
Με κατεβασμένη την ουρά τη μοίρα μου θα κλάψω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου