Last of the Varangian Guard - Ο τελευταίος της Φρουράς των Βαράγγων

 

Sailed from the northern seas

only in war he can find peace.

All his life of battles he dreams

the melody of his enemies screams,

observing them from the castle's walls

awaits to hear his Emperor calls

on his finger his forefathers' ring

now his saga all Vikings will sing.

The signal is given, time for the attack

he runs forward, he never looks back.

Wielding his axe he charges

their murderous skulls he crushes

their poisonous blood he greedily drinks

the dragon of hate he joyfully brings

He and his fellow warriors surrounded

under their waving flag they remain grounded

Fires burn, weapons and shields are broken

he looks around his brothers have fallen

Last of the Varangian Guard bravely fighting

heavily wounded he dies laughing

Από τις βόρειες θάλασσες έπλευσε 

μόνο στον πόλεμο να βρει ειρήνη μπόρεσε.

Όλη του τη ζωή ονειρεύεται πεδία των μαχών

τη μελωδία που κάνουνε οι θρήνοι των εχθρών,

παρατηρώντας τους από τα τείχη του κάστρου

περιμένει τα κελεύσματα του Αυτοκράτορά του

στο δάχτυλό του το δαχτυλίδι των προγόνων του

Οι Βίκινγκς θα τραγουδούν το έπος των αγώνων του.

Δίνεται το σύνθημα, ώρα για την επίθεση

τρέχει μπροστά, δε σκέφτεται υποχώρηση.

Κρατώντας το τσεκούρι του επάνω τους ρίχνεται

τα δολοφονικά κρανία τους ακούει να συνθλίβονται

το δηλητηριώδες αίμα τους πόσο λαχταρά

τον δράκο του μίσους τον φέρει με χαρά

Αυτός και οι συμπολεμιστές του περικυκλωμένοι

κάτω από την σημαία τους μένουν παγιδευμένοι

Φωτιές καίγονται, όπλα και ασπίδες σπάνε

κοιτάζει τα αδέρφια του που στη Βαλχάλλα πάνε

Ο τελευταίος της Φρουράς των Βαράγγων γενναία πολεμώντας 

βαριά τραυματισμένος ξεψυχά γελώντας