 |
| Στέλιος Μαυρομάτης 1974 Το τρένο |
Ζω κοντά στις σιδηροδρομικές γραμμές.
Τη λαμπερή μύγα του παράθυρου
μες στο παλλόμενο, λιναρένιο σκότος.
Κι έτσι περνάνε βιαστικά
μες στο αιώνιο σκοτάδι οι φωτισμένες μέρες
και μόνο εγώ στου κάθε βαγονιού το φως
στέκομαι ακουμπώντας στους αγκώνες μου, χωρίς μιλιά.
[Συνείδηση, του Αττίλα Γιόζεφ , Μετ: Ανδρέας Αγγελάκης]
Πηγή: homouniversalisgr.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου