poemhunter
Η μελαγχολία μου ήταν χρυσή σκόνη στα χέρια σου.
Στα μεγάλα χέρια σου σκόρπισα τη ζωή μου.
Οι γλύκες μου παρέμειναν αγκαλιασμένες στα χέρια σου.
Τώρα είμαι ένα φιαλίδιο αρώματος, αδειανό
Πόσα γλυκά βασανιστήρια υπέφερα ήσυχα,
Πότε, η ψυχή μου κλονίστηκε με σκιερή θλίψη,
αυτή που ξέρει τα κόλπα, πέρασα τις μέρες
φιλώντας τα δύο χέρια που κατέπνιξαν τη ζωή μου
Αλφόνσσινα Στόρνι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου