Μαζεύτηκαν οι κόρακες
γύρω από
του λουλουδιού το πτώμα.
Καλοντυμένοι,
μοιρολόγι τραγουδούν
με τις βραχνές φωνές τους.
Μεθούν από το τελευταίο
νέκταρ που μπόρεσε
να προσφέρει,
απλώνοντας αντηλιακό
στα κατάμαυρα φτερά τους.
Κι ο ουρανός
λέγοντας ανέκδοτα
πεισματικά γαλάζιος μένει,
αδιάφορος που
ο κόσμος γέμισε σκιές
που ανάμεσά μας εκστατικά
χορεύουνε κλακέτες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου