Στην ερημιά

 

Πάγωσε εκείνης

της φιλίας η ζεστασιά,

σαν του κήπου

τα νεκρά λουλούδια

Μα εκείνη μας καλούσε

σαν τσακάλι πεινασμένο

που στην ερημιά ουρλιάζει

Ο έρωτας σε μίσος 

ίσως κάποτε μετατραπεί

μα τούτη η φιλία 

σαν βρέφος παρατημένο

έκλαιγε για μία αγκαλιά