Τεμπελιά

 

Δεν έχω κέφι για δουλειά

πάλι με δέρνει τεμπελιά

και κάθομαι στο στρώμα...

Βρίσκω το σώμα μου βαρύ

και όλ' η γη δε με χωρεί

κι ο ουρανός ακόμα

Κακά νομίζω τα καλά

και βλέπω μια στα χαμηλά

και μια κοιτώ επάνω..

Σ΄αυτό τον κόσμο το χαζό

ας ημπορούσα να μη ζω

μα...δίχως να πεθάνω.

Γεώργιου Σουρή, επίλεκτα σατιρικά, εκδ. ΠαραΠέντε/Ars Brevis