Οι ωραίες εποχές

Αγκάλιαζε σφιχτά το γιο

τι καλός πατέρας

μα εκείνος δεν ανάσαινε

πνιγότανε το τέρας!

Η μάνα πολύ προσεκτικά

παρακολουθούσε

τις νύφες τις ακατάλληλες

μαγκούφη τον κρατούσε

Της κόρης τα όνειρα

που σοβαρά δεν ήταν

τα κούρευε ο γλυκός μπαμπάς

για γάμο τη προορίζαν

Η μάνα τη δασκάλευε

γαμπρό πως να τυλίξει

πλούσιο και μεγαλούτσικο

σ' έρωτες μη κυλήσει

Το σόι πάντα από κοντά

να κάνει παρεμβάσεις

το όρια που τίθενται 

τυχόν μη ξεπεράσεις

Και οι καλοί οι γείτονες

όμοιοι τσιφλικαραίων

κακόμοιροι ύφος έχοντες

αρχοντοχωριαταραίων

Μα ήταν οι πόρτες ανοιχτές

και τα μυαλά μας άδεια

οι καρδιές τόσο ζεστές

που έκαιγαν τα λάδια