Σαν σκύλος

 

Κοιτάζω τώρα το φεγγάρι

μασουλώντας λίγο στάρι

ντυμένη ήσουν σαν λατέρνα 

η αχίλλειός μου φτέρνα

δε ξηγήθηκες ωραία 

νόμιζες ήσουν μοιραία

μα είχες μούρη κροκοδείλου

στα λασπόνερα του Νείλου

Για σένα άφησα μουστάκι

σαν του Νότη Σφακιανάκη

αν και ήσουνα μπαμπέσα

εγώ σ' είχα πριγκηπέσσα

κι ας ήξερα με το που σ' είδα

πως ήσουν μια ακρίδα

που θα μ' έτρωγε σαν φύλλο

σαν ο σκώληκας το μήλο

Ευτυχώς που δρόμο παίρνεις

και τη γρουσουζιά σου σέρνεις

κι αν θελήσεις να γυρίσεις

τη πορδή μου θα μυρίσεις!

Και αν αλυχτώ σαν σκύλος

είναι που με δάγκωσ' ένας ψύλλος