"Να λοιπόν τι σήμαινε το όνειρό μου. Η Πασένκα είναι ο άνθρωπος που όφειλα να είμαι αλλά δεν έγινα ποτέ. Ζούσα πάντα για τους άλλους με τη πρόφαση ότι υπηρετώ τον Θεό, ενώ εκείνη ζει εν Θεώ νομίζοντας ότι ζει για τους ανθρώπους. Ναι, ένας καλός λόγος, ένα ποτήρι νερό που προσφέρεις χωρίς να περιμένεις ανταμοιβή αξίζουν περισσότερο από τις ευεργεσίες που έκανα εγώ για τους ανθρώπους. Υπήρχε άραγε μέσα μου ίχνος έστω επιθυμίας να υπηρετήσω ον Θεό;" αναρωτιόταν και η απάντηση ήρθε αμέσως στο μυαλό του: "Ναι, όμως όλα μολύνθηκαν από την επιθυμία μου για αναγνώριση. Όχι, δεν υπάρχει Θεός για κάποιον που ζει όπως έζησα εγώ, επιδιώκοντας την αναγνώριση, τον έπαινο των ανθρώπων. Τώρα όμως θα Τον αναζητήσω".
Λέων Τολστόι, Πατήρ Σέργιος, εκδ. Ροές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου