Υπήρξε Καιρός

 

Υπήρξε καιρός που χορευτές με το ξεφάντωμά τους

Σε χαρωπές παιδιάστικες συνάξεις 

Τα βάσανά τους αλάφρωναν;

Υπήρξε καιρός που μπορούσαν να κλάψουν με βιβλία.

Όμως ο χρόνος έβαλε το σαράκι του στο πέρασμά τους.

Τώρα είν' αβέβαιοι κάτω απ' την αψίδα τ' ουρανού.

Ό,τι για πάντα άγνωστο θα μείνει

Είναι το βεβαιότερο σ' ετούτη τη ζωή.

Κάτω απ' τα ουράνια σημεία, ο δίχως άκρα

Έχει τ' αγνότερα χέρια και σαν τ' άκαρδο στοιχειό

Απλήγωτο στη μοναξιά του, ο τυφλός καλύτερα βλέπει.

Ντύλαν Τόμας, Κι ο Θάνατος δεν θα 'χει εξουσία, εκδ. Ελεύθερος Τύπος