Ιπτάμενο λουλούδι η πεταλούδα,
το πέταγμά της μου θυμίζει
το κυμάτισμα των μαλλιών σου
εκείνη την ζεστή ηλιόλουστη μέρα
Γύρισες να με κοιτάξεις μα εγώ
σαν τον αστρίτη γρήγορα
κάτω από τα ξερά φύλλα σύρθηκα
μη και μπορέσεις να δεις πίσω
από τα κοφτερά δόντια που έδειχνα
σε όλους πως πρόθεση να σε δαγκώσω
δεν είχα καμία
Αν και χώθηκα στις σκιές το βλέμμα
σου με έφτασε και φως έριξε στο σκοτάδι
είδες τι έκρυβα και κατάλαβες γιατί κρυβόμουν
χαμογέλασες και το χαμόγελό σου
όπως ο πρωινός ήλιος τον βρικόλακα
με μετέτρεψε σε στάχτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου