Μακάριοι ὅσοι μονάχα κλαῖν μονάχοι
ὅσοι μιλοῦν γλῶσσες νεκρὲς
ὅσοι πιστεύουν σὲ θεοὺς ποὺ ἀκόμη δὲν φάνηκαν
καὶ ἀποκοιμιοῦνται πάνω στὸν ἄτλαντα
(τὰ χείλη στὴν Κεϋλάνη· ἡ μύτη στὴν Ἀγκόλα·)
μακάριοι ὅσοι τρέπονται σὲ φυγὴ
ὅσοι λὲν ὄχι καὶ φεύγουν σφυρίζοντας
οἱ χαζοί· οἱ ἄχρηστοι· οἱ ἄλλοι·
ὅσοι δὲν λὲν τὴ γνώμη τους γιὰ τίποτε
ὅσοι πονοῦν ποὺ δὲν ξέρουν νὰ ψεύδονται
μακάριοι ὅσοι ἀγαποῦν καὶ μένουν μόνοι
ὅσοι δὲν ἔχουν βιασύνη οὔτε τόπο
ὅσοι δὲν λένε τίποτα
ὅσοι φεύγουν χωρὶς περαιτέρω ἐξηγήσεις
Juan Vicente Piqueras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου