Ανάμεσα στους ώμους ξεφυτρώνει το φάντασμα της Μέδουσας.
Ένα σκλαβοπάζαρο κάθε ράτσας. Ανθρώπινα πλάσματα ζουν σαν φυτά μέσα
σε κήπους γυάλινους. Άθλιοι αόρατοι διεισδύουν στον ιστό του διαστήματος σαν σκόνη
- θύματα σπειροειδή,
ο ήλιος νεκρώσιμη τελετή
κι η μέρα μαύρο τύμπανο
Άδωνις - Ένας τάφος για τη Νέα Υόρκη - εκδ. Πατάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου