Μην ρωτάς (απαγορεύεται να ξέρεις) τι τέλος
Οι θεοί έχουν ορίσει σε μένα ή σε σένα, Λευκονόη. Μην παίζεις με τους Βαβυλώνιους
Ούτε με αυτούς που λένε την μοίρα. Πόσο καλύτερο είναι να υπομείνεις ό,τι και αν έρθει!
Είτε αν ο Δίας σου έχει παραχωρήσει πολλούς ακόμα χειμώνες είτε αυτός είναι ο τελευταίος
Ο οποίος τώρα φθείρει το Τυρρηνικό πέλαγος στους βράχους που βρίσκονται απέναντι
- Να είσαι σοφή, στράγγισε το κρασί, μίκρυνε τις μακρινές σου προσδοκίες
Σε μια μικρή περίοδο. Ενώ μιλάμε ο ζηλιάρης χρόνος έχει ήδη πετάξει
Άδραξε την ημέρα, εμπιστευόμενη όσο το δυνατόν λιγότερο το μέλλον.
Odes 1.11
| Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi | Don't ask (it's forbidden to know) what end |
| finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios | the gods have granted to me or you, Leuconoe. Don't play with Babylonian |
| temptaris numeros. ut melius, quidquid erit, pati. | fortune-telling either. How much better it is better to endure whatever will be! |
| seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam, | Whether Jupiter has allotted to you many more winters or this final one |
| quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum: | which even now wears out the Tyrrhenian sea on the rocks placed opposite |
| sapias, vina liques et spatio brevi | — be wise, strain the wine, and scale back your long hopes |
| spem longam reseces. dum loquimur, fugerit invida | to a short period. While we speak, envious time will have {already} fled |
| aetas: carpe diem, quam minimum credula postero. | Seize the day, trusting as little as possible in the future. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου