Ξεκίνησα που λέτε χθες
στη θάλασσα να φτάσω
και τ' αλαβάστρινο κορμί
στην αμμουδιά να λιάσω
Έφτασα πρωί πρωί
άπλωσα τη πετσέτα
κι άπλωσα το αντιηλιακό
σαν βούτυρο σε φέτα
Καθώς η ώρα πέρναγε
τα βλέφαρα βαρύναν
τα πρόβατα που μέτραγα
έξαφνα πολύ παχύναν
Όπως καταλαβαίνετε
σε ύπνο έπεσα βαθύ
κάτω από το ήλιο τον καυτό
σαν μπιφτέκι φαρδύ πλατύ
Και όταν ξύπνησα τελικά
ανακάλυψη έκανα πικρή
το αντιηλιακό ληγμένο χρόνια
κι εγώ ένας μεζές για τον μπεκρή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου