Το ατύχημα

Με τον φραπέ στο χέρι

και στυλ άνετο πολύ

όλη η ζωή μπροστά 

κι εγώ έξυπνο πουλί

Μόλις την είδα έχασα 

την οπτική του κόσμου

έμοιαζε με νεράιδα 

που έκλεβε το φως μου

Καθάρισα λοιπόν

με τρόπο το λαιμό μου

και με θάρρος όπλισα

τον δόλιο εαυτό μου

Μα καθώς πλησίασα 

τι να σου πω και τι τα θες

σαν βλάκας σκόνταψα και

χύθηκε πάνω της ο καφές