Και οι άνθρωποι βιαστικά ξεπλένουν την ψυχή τους στο πλυσταριό

 

Και οι άνθρωποι βιαστικά ξεπλένουν την ψυχή τους στο πλυσταριό

Και βιαστικά μπογιατίζουν τη συνείδηση στη μούρη τους, 

Για να μην μπορεί κανείς, με πρόσωπο περήφανου τρελού, 

Να φωνάξει στ' αυτιά τους: "Είσαι ασήμαντος, έι!"

Και πολλοί, αφού σήκωσαν τους γιακάδες τους, 

Δεν ήξεραν τι κάνουν μ' αυτόν:

Αφού σηκωθούν στις μύτες των ποδιών, να τον κρεμάσουν για μια μέρα

Ή να γράψουν το υπεσχημένο όνομα.

Βελιμίρ Χλέμπνικοφ, Λαντομίρ και άλλα έργα, εκδ. Βίλντισι