Κάνοντας τη τρέλα ποίηση
Βυθίζομαι στα σύννεφα
κόκκινου ουρανού
η καρδιά δε ζητά ποτέ
την άδεια του νου
Το δάκρυ σου μάζεψα
από το κρύο χώμα
ψεύτικο αποδείχτηκε
ένα θεσπέσιο πτώμα
Άκου το νερό
που μακριά κυλάει
σε ποιον ακοίμητο νεκρό
απόψε θα μιλάει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου