Τετάρτη 28 Αυγούστου 2024

Τα σαγόνια του καρχαρία

 


Το καλοκαίρι φτιάχτηκε 

για φωτογραφίες

πού πήγες και τι έφαγες

σε πόσες παραλίες

Το νησί και το χωριό

πανήγυρεις και κλαρίνα

αν δεν τα απαθανάτισες

να μπεις σε καραντίνα

Και φυσικά τη μούρη σου

εκεί στου γκρεμού το χείλος

βγαλ' τη με το κινητό

κι αν πέσεις θα 'σαι θρύλος

Και η πιο καλή η σέλφι

φίλε μου Ζαχαρία

βγαίνει να ξέρεις μέσ' από τα...

σαγόνια του καρχαρία!


Σε κόκκινο ουρανό

 


Βυθίζομαι στα σύννεφα

κόκκινου ουρανού

η καρδιά δε ζητά ποτέ

την άδεια του νου

Το δάκρυ σου μάζεψα 

από το κρύο χώμα 

ψεύτικο αποδείχτηκε

ένα θεσπέσιο πτώμα

Άκου το νερό 

που μακριά κυλάει 

σε ποιον ακοίμητο νεκρό 

απόψε θα μιλάει;

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2024

Το τραγούδι των ζητιάνων

 


Η ζωή είναι όμορφη 

αν δεν είσαι ζωντανός

ο θάνατος μέγα μυστήριο

εκτός κι αν είσαι ήδη πια νεκρός

Άνοστο το νερό 

το στόμα αν δε διψάει 

το φαγητό θέλει νοστίμισμα 

το στομάχι όσο δε πεινάει

Εκείνοι που ζητούν πολλά 

τίποτα δε στερηθήκαν

εκτός απ' τη χαρά εκείνων

που έστω το λίγο βρήκαν

----

πίνακας: Kneeling beggar

Vasily Surikov(1886)

Κυριακή 25 Αυγούστου 2024

Η προετοιμασία

 


Πώς ν' αναπνεύσει το ψάρι

έξω από το νερό αν χορέψει;

Πώς τα σύννεφα να γελάσουν

αφού το αστείο δεν ακούν;

Πετάει ένας κάβουρας

φτερά οι δαγκάνες του έχουν γίνει

χτενίζεται ο γερο-μπαμπαλής

στη νεαρή γειτόνισσα ν' αρέσει

Από μακριά το μπουμπουνητό 

γρήγορα ζυγώνει

μα ακόμα φορώ βερμούδα και σαγιονάρες

όταν η καταιγίδα ξεσπάσει

πού άραγε μια βάρκα 

θα βρω για να σωθώ;

Σάββατο 24 Αυγούστου 2024

Rough Silk - The Angel and The Raven

 


one stormy night an angel fell

the raven sold his dreams in hell

to keep the light from burning skies

like he's been told to roll the dice

the angel smiled and said hello

I'm just a tale from long ago

the endless mile I've walked alone

l've roamed the trail of tears and stone fogs rise - when dreams decay

fools - wise - who dares to say

it's over now - it's over now - someway - somehow

the wheel stopped turning

it's over now - it's over now - it's over now

and real

the raven laughed and then he cried

of war and blood and those who died

"...one friend to have is worth the weight

and what you've got - you'll see too late..."

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2024

Λειψυδρία

 


Σύννεφα μαζεύονται

κι εσύ μου λες "θα βρέξει"

Η μαϊμού στο φοίνικα

δεν είπε ούτε λέξη

Μπλε σαλιγκάρια κολυμπούν

σε κίτρινη λιμνούλα

τ' αστέρια του ουρανού 

καθίσαν σε μιαν ακρούλα

Νερό πια οι βρύσες μας

αρνούνται να κατεβάσουν

ψηλά στα βουνά ανέβηκαν

την έρημο να ρεμβάσουν



Δευτέρα 19 Αυγούστου 2024

O άνεργος νεκροθάφτης(μια ιστορία μαύρου χιούμορ)

 


Τι να κάνω άνθρωποι

αλήθεια εγώ δε φταίω

όσα έκανα, από ανάγκη

τα έπραξα σας λέω

Φτωχός νεκροθάφτης ήμουνα

το φτυάρι μου με ζούσε

μα δε πέθαινε κανείς

και η κοιλιά πεινούσε

Περίμενα μία γριά

και δυο γέρους επίσης 

κανένας τους δεν πέθαινε

μου βγήκε εμέ η πίστις!

Πήρα λοιπόν το θάρρος

τα πράγματα να ωθήσω

από τη μάταιη ζωή 

τους γέρους να χωρίσω

Τους σκότωσα, τ' ομολόγησα

μπροστά και στους ενόρκους

μα τους κήδεψα ως έπρεπε 

χωρίς φειδώ στους κόπους

Αλίμονο τα στοιχεία 

στο τέλος με μαρτυρήσαν

έτσι κι εμένα τελικά

σ' ένα κελί με κλείσαν'

Περιμένω τώρα πια

να πάω στη γκιλοτίνα

τουλάχιστον ως την εκτέλεση

δε θα λυσσώ στη πείνα!

Κυριακή 18 Αυγούστου 2024

Σαν την ακρίδα

 


Απλά θέλω να ζω 

φυτεύοντας μανιτάρια 

Σαν την ακρίδα να πηδώ 

σε ψηλά χορτάρια 

Γλυκό αέρα να ρουφώ 

και με τα δυο ρουθούνια 

Σε λάκκο με λάσπη να βουτώ

με άγρια γουρούνια 

Σ' όσους με πρήζουν να πετώ 

τσόφλια από φιστίκια 

Τις διδαχές και τις σοφίες τους 

να ρίχνω στα σκουλήκια 

Κι όταν το βράδυ έρχεται 

και το φεγγάρι βγαίνει 

Να γράφω στίχους σατιρικούς 

που τέτοιο κακό μας δέρνει 

Δε με νοιάζει

 


Πολλοί θαρρούν πως νοιάζομαι 

δε νοιάζομαι καθόλου

όχι λίγο ή πολύ, 

μα δε με μέλλει διόλου

Στα παλαιά παπούτσια μου 

τα έχω όλα γράψει

και μια δεκάρα τσακιστή

έχω από καιρό πετάξει

Όποτε μη περιμένετε

έστω αυτή να δώσω 

ούτε και στη σκασίλα σας

κάποτε να ενδώσω

Τον ήλιο μη μου κρύβετε 

τώρα που θα ξαπλώσω 

και τα ποδάρια μου αρχοντικά

κοιτάξτε πως θ' απλώσω!

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2024

Οραματισμοί





Λεμόνια πετούν στον ουρανό
στη λίμνη βουτούν νεράντζια
πράσινη ειν' η θάλασσα 
τα δάση όλα γαλάζια
Ψάρια γύρω κελαηδούν
χελιδόνια κολυμπάνε
τα όρη κι οι χαράδρες τους
χαρούμενα χαιρετάνε
Τα σύννεφα κατέβηκαν
σε λιβάδια να βοσκήσουν
σαν άστρα οι κωλοφωτιές
το βράδυ θα μας ξυπνήσουν
Ολόφωτο το φεγγάρι
τον ήλιο θα φέρει βόλτα
τοπία παραδείσια
να σκάσουν σαν βαρελότα

Τρίτη 13 Αυγούστου 2024

Διάγγελμα

 


Κανένας δε χρειάζεται 

να πάρει την ευθύνη 

ψιλόβροχο πέφτει τώρα δα

ή μήπως κάποιος  φτύνει;

Όλα δουλέψαν τέλεια

κι ας στράβωσαν λιγάκι

ακραία φταίνε φαινόμενα

που κάψαν το δασάκι

Δεν ήταν τόσο μεγάλο πια

κάποια χιλιομετράκια

θέμα μη το κάνετε

γλυκά μου καναλάκια

Όλα υπό έλεγχο 

τίποτα μη φοβάστε 

εμείς φροντίζουμε εσείς

ήσυχα να κοιμάστε

Κι αν κάποτε ξυπνήσετε

καμία ανησυχία 

λαέ κοντή η μνήμη σου

και η φαιά ουσία!

Ελλάδα, η χώρα του πυρός

 


Ελλάδα χώρα του πυρός 

του Περικλή τρύπια σωβράκα

ο ήλιος πάντα λαμπερός 

τα χάλια μονίμως μαύρα

Καφές, τάβλι και ψητά,

ευλογημένος τόπος

μάγκες και εξυπνάκηδες,

επιθανάτιος ρόγχος

Ωχ αδερφέ και άσε μας

ποιος ασχολείται τώρα

παθητικοί και άμοιροι

ως να περάσει η μπόρα

Υγεία να 'χουμε παιδιά

κι όλα καλά θα πάνε

σε χώρες αφρικάνικες

δεν έχουνε να φάνε

Κάντε καμία προσευχή

σαν ξόρκι μπας και πιάσει

μόνο τη βολεψούλα μας

κανένας μη χαλάσει

Κι όταν ξανάρθουν εκλογές

τα πιο τρελά όσοι τάξουν

τη ψήφο μας θα πάρουνε

για να μας ξετινάξουν!




Κυριακή 11 Αυγούστου 2024

Όξω ντέρτια και καημοί!

 


Στέγνωσε το στόμα μου

η πείνα με θερίζει

ο ήλιος τη καράφλα μου

με ζήλο καψαλίζει

Ευρώ μέσα στη τσέπη μου

αναζητώ ματαίως

ωραίος ήμουν κάποτε

μα τώρα πειναλέος

Σαν ινδιάνος φύλαρχος

χορό βροχής χορεύω

μα ξηρασία έρχεται

τα βήματα σαν μπερδεύω

Κι αν έχω τώρα όρεξη

και γράφω αυτούς τους στίχους

είναι που χτύπησα τη κεφάλα μου

σε δεκαπέντε τοίχους!!!




Τέτοιος θ' άρμοζε σε μένα τάφος

 


Τέτοιος θ' άρμοζε σε μένα τάφος

κι ήσυχα τα οστά μου θα 'μεναν σε τέτοιο βάθος

κι όχι τώρα σκορπισμένα πα' στα βράχια χύμα

για το γούστο των ανέμων - αλλά έτσι πρέπει - 

με μια πτώση στο κενό...

Γεια χαρά σας, ανοιγμένοι ουρανοί!

Βλέψατε πάνω σε μένα όχι με καταφρόνια.

Δεν ήταν προορισμός μου οι ουράνιες χαρές.

Δέξου, γη μου τα κομμάτια τουταδά!


Μπάυρον, Μάνφρεντ, εκδ. Οδός Πανός

Αυτοαναφορικόν

 


Πότε κλίνω στον Σουρή

πότε γέρνω στον Πόε

άλλοτε μοιάζω βάτραχος

στη Κιβωτό του Νώε

 ****

Τη μία φαίνεται θρηνώ

έρωτες που χαθήκαν

την άλλη για ρούχα τραγουδώ 

που πλύθηκαν και μπήκαν

***

Πασχίζω μερικές φορές

για μέτρο κι όμοιο στίχο

κι άλλες γράφω σαν φορτηγό

που πάει πάνω σε τοίχο

***

Ποιήματα έχω τρομακτικά

και κάποια εντελώς γελοία,

μαύρη τη βλέπω τη ζωή

ταυτόχρονα κι αστεία

***

Ίσως αν πάω σε γιατρό

να βρει το πρόβλημά μου,

αν δε το μάθω όμως ποτέ

θα έχω την υγειά μου!




Όνειρο θερινής μεσημβρίας

 




Άσε τη ψίχα του καρπουζιού,

φάε μόνο τη φλούδα

Άλειψε με βούτυρο μια μύγα

να γίνει πεταλούδα

Σβήσε το φως και άναψε

μια πετρελαίου λάμπα

χόρεψε ζεϊμπέκικο βαρύ

με το ρυθμό της σάμπα

Στο τέλος γύρω απ' το λαιμό

δέσε ένα κρεμ φουλάρι

του γείτονα κλώτσα τον πισινό

και πες τονε μουλάρι!!!

Αν μ' όλα αυτά δε πέτυχες

να νιώσεις σαν παιδάκι

φόρα βερμούδα εμπριμέ

και φτιάξε φραπεδάκι

Τρίτη 6 Αυγούστου 2024

O τρελός ποιητής

  


H γάτα είν' ανήσυχη

και το σκυλί γαβγίζει

το χαροπούλι ξύπνησε 

τη νύχτα και στριγγλίζει

Κάποιος πρόγονος τρελός

στον τάφο του γυρίζει

μήνυμα μου φέρνει μυστικό

ή μοναχά με βρίζει;

Στα άστρα τι να γράφτηκε

πριν χρόνια ποιος γνωρίζει

και όταν εκείνα σβήνουνε

τι μένει να τα θυμίζει;

Τους στίχους μου παράνοια

ειρωνική  ποτίζει

χάνονται σαν φλόγα καντηλιού

στο λάδι που τσιτσιρίζει

---

πίνακας: Mike Whelan, Mad Poet, 1982


Σάββατο 3 Αυγούστου 2024

Βαρέα Μέταλλα (μία μεταλλική ιλαροτραγωδία)

 


Άλλαξε τον τόνο 

της κουμπάρας

να γίνει κουμπαράς

λίγο μυαλό μας λείπει

μας λείπει όμως

και πολύς παράς

Καλή είναι η καρδιά μας

χαλάκια περσικά 

εσύ να τα πατάς

Για μας είναι ο νότος

μας και ο βορράς 

για μας

Στην άμμο αν μας δεις 

τα βήματά σου πρόσεχε

του κύκλους μη χαλάς

Ηλεκτρικές κιθάρες 

βάλε να παίζουν δυνατά

να πάψει ο μπαγλαμάς

τα κλαρίνα άκου τα εσύ

εμείς γουστάρουμε βαριά

να χτυπούν τα ντραμς

Το ποτό και το φαΐ

κοντά μας φέρνει 

μας διώχνει όμως ο καυγάς

Δώσε μας Γιάννενα αρκετά 

να γίνει ο καθένας μας

ένας Αλή Πασάς!




Ουρλιαχτό

 


Μες στη θερινή ραστώνη

πώς δεν άκουσε κανείς

το δάσος που ουρλιάζει;

Συνέχισε μέχρι που

έγινε στάχτη το περισσότερο

και μετά άρχισε ο θρήνος.