Το διάστημα πόσο λαμπρό είδα σήμερα!
Δίχως σπιρούνια, χαλινάρι και στομίδα,
Ας φύγουμε με το κρασί άλογό μας φτερωτό,
Σε κάποιον ουρανό παραμυθένιο, θεϊκό!
Σαν δυο άγγελοι που ανελέητος
Τους βασανίζει πυρετός,
Μες το κρυστάλλινο γαλάζιο πρωινό
Πίσω απ' τον μακρινό αντικατοπτρισμό!
Αιωρούμενοι απαλά επάνω στο φτερό
Του ευφυούς στροβίλου
Μέσα σε παραλήρημα παράλληλο,
Λάμνοντας πλάι-πλάι αδερφή μου,
Θα φύγουμε χωρίς ανακωχή κι αναπαμό
Προς τον παράδεισό μου τον ονειρικό!
Τα Άνθη του Κακού, εκδ Κουκούτσι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου