Ερινύες

 

Οι ερινύες ντύθηκαν

το επίσημό τους φράκο

πλένω ξανά τα χέρια μου

σα κείνον τον Πιλάτο 

Στις ομίχλες του Νοστράδαμου

το μέλλον μου ζητώ

πριν η καρδιά μου ζυγιστεί

του  Ανούβιδος να κρυφτώ

Κρύο νερό ζητώ να πιω

ποτήρι γεμάτο αίμα

οι αλήθειες που πάντα φώναζα 

πικρό και μαύρο ψέμα