Νερό, νερό, παντού νερό,
Κι απ' όλες τις πλευρές
Το σκάφος φύραινε·
Νερό, νερό, παντού νερό
Κι ούτε σταγόνα για να πιεις.
Ακόμη κι ο βυθός εσάπιζε: Χριστέ μου!
Ποτέ αυτό δεν πρέπει να 'γινε ξανά!
Γλοιώδη πλάσματα με πόδια κολυμπούσαν
Στη γλοιώδη πάνω θάλασσα.
Γύρ, παντού, πλήθος, κουβάρια
Οι φωτιές του θανάτου χόρευαν τη νύχτα·
Το νερό, σαν μάγισσας λάδια,
Πυρωμένο πράσινο, και λουλακί και άσπρο.
Η Μπαλλάντα του Γέρο Ναυτικού, εκδ. Χατζηνικολή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου