Ο γνήσια καλός δεν έχει επίγνωση της καλοσύνης του,
Και γι' αυτό είναι καλός.
Ο επιπόλαιος προσπαθεί να 'ναι καλός,
Και γι' αυτό δεν είναι καλός
Ο γνήσια καλός δεν κάνει τίποτα,
Κι όμως τίποτα δεν εγκαταλείπεται ατέλειωτο.
Ο επιπόλαιος δε σταματά να κάνει,
Κι όμως πάντα πολλά μένει να γίνουν.
Όταν ο αληθινά καλός κάνει κάτι,
δεν εγκαταλείπει ατέλειωτο τίποτα.
Όταν ο δίκαιος κάνει κάτι, αφήνει πολλά στη μέση.
Όταν ο φανατικός της πειθαρχίας κάνει κάτι
χωρίς να βρει απόκριση πουθενά,
Ανασκουμπώνεται προσπαθώντας να επιβάλλει την τάξη.
Γι' αυτό, όταν χαθεί το ταό, υπάρχει καλοσύνη.
Όταν χαθεί η καλοσύνη, υπάρχει αβρότητα.
Όταν χαθεί η αβρότητα, υπάρχει δικαιοσύνη.
Όταν χαθεί η δικαιοσύνη, υπάρχουν οι τύποι.
Όμως οι τύποι αποτελούν το κέλυφος της πίστης
και της ειλικρίνειας, είναι η αρχή της σύγχυσης.
Όπως διάφορες προφητείες αποτελούν μονάχα εντυπωσιακή
παρουσίαση του ταό.
Απαρχή τρέλας.
Για τούτο ο αληθινά μεγάλος ασχολείται με το πραγματικό κι
όχι με το επιφανειακό,
Με τον καρπό κι όχι με το άνθος.
Για τούτο δέξου το ένα κι απόρριψε τ' άλλο.
Λάο Τσε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου