Από μικρό κουτάβι
ήθελα ησυχία
μη με ζαλίζει ο καθείς
ούτε κι η κάθε μία
Τα χάδια δε μ' ένοιαζαν
και δεν τα κυνηγούσα
τις ανέσεις έγραφα
σε παλαιά παπούτσια
Σπίτι ποτέ δε ζήτησα
να με υιοθετήσει
στο δρόμο όποιος ήθελε
μπορούσε να με ταΐσει
Περιποιημένο τρίχωμα
και καλοχτενισμένο
μονό και στη σκέψη του
έκανα σαν λυσσασμένο
Γάβγιζα μόνο σ' αυτούς
που θέλαν να με σώσουν
τον ήλιο μη μου κρύβουνε
τα δόντια μου μη νιώσουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου